Firma w Wielkiej Brytanii – rejestracja, podatki, rozliczenia
Firma w Wielkiej Brytanii obciążona jest często mniejszymi kosztami niż firma w Polsce. Dotyczy to przede wszystkim opłat na ubezpieczenie. Aby jednak założyć taką firmę i płacić podatki na miejscu, trzeba prowadzić działalność na Wyspach, co nie oznacza, że nie można mieć klientów w naszym kraju. Czy jednak Brexit nie sprawi, że prowadzenie działalności gospodarczej w Zjednoczonym Królestwie stanie się nieopłacalne?
Warto zaznaczyć, że – by uzyskać niższe koszty – trzeba spełnić określone warunki. Kwestia ta jest regulowana przez umowy międzynarodowe i inne przepisy. Generalna zasada mówi, że firma płaci podatek tam, gdzie prowadzi swoją faktyczną działalność.
Sprawę reguluje Konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta miedzy Londynem a Warszawą. Oznacza to, że niektóre obowiązujące obecnie przepisy nie zmienią się, nawet gdy Wielka Brytania opuści Unię Europejską.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji – by osoba lub firma została opodatkowana w Wielkiej Brytanii – musi posiadać tam miejsce zamieszkania, lub siedzibę. Oznacza to, że prowadzenie działalności gospodarczej jako brytyjski podatnik – przynajmniej w teorii – wymaga fizycznego przeniesienia się do tego kraju.
Firma w Wielkiej Brytanii i zakład w Polsce
Zgodnie z Konwencją o unikaniu podwójnego opodatkowania firma w Wielkiej Brytanii, która prowadzi działalność na terenie Polski posiada tu zakład. Pod pojęciem “zakładu” rozumie się: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat lub kopalnię a także plac budowy, na którym prace budowlane trwają dłużej niż 12 miesięcy. Każda osoba upoważniona do podpisywania umów w imieniu przedsiębiorstwa również traktowana jest jako zakład, chyba, że chodzi o niezależnego przedstawiciela. Jeśli więc zakład znajduje się w Polsce a firma w Wielkiej Brytanii, wówczas dochody z zakładu podlegają opodatkowaniu w naszym kraju.
Regulacje dotyczące posiadania zakładu w Polsce oznaczają konieczność odprowadzaniu tu podatków. Organizacje ułatwiające rejestrację działalności za granicą przekonują jednak, że inną sprawa jest sytuacja, w której działalność gospodarcza nie wymaga tworzenia zakładu, a konkretnie wynajmowania biur lub innych pomieszczeń w Polsce.
Jak stwierdził dla portalu “Cyfrowi Nomadzi” przedstawiciel firmy zajmującej się ułatwianiem Polakom zakładanie spółek w Wielkiej Brytanii: Na przykład programista czy copywriter, którym nie robi to różnicy czy pracują przy użyciu komputera w mieszkaniu, w kawiarni, czy kilka tysięcy kilometrów od domu. Jeśli wynajmujesz na co dzień biuro zastanów się, jak bardzo jest Ci ono niezbędne, bo dla wielu osób, dla których biuro czy gabinet stanowi przede wszystkim udogodnienie, założenie firmy w Anglii stanowi realną możliwość.
W takim jednak przypadku wydaje się logiczne, że siedziba zarządu powinna się znajdować w WB i wszystkie umowy powinny być tam podpisywane. Istnieją jednak wyspecjalizowane firmy, które zajmują się zakładaniem spółek za granicą a także prowadzeniem tam księgowości i sprawami urzędowymi.
W przypadku prowadzenia działalności na terenie Polski i posiadania zakładu za Wyspach dochody tam uzyskane i pracownicy tam zatrudnieni będą opodatkowani zgodnie z miejscowymi zasadami.
Jaki rodzaj przedstawicielstwa w Polsce nie jest traktowany jako zakład?
Konwencja określa, że nie każdy rodzaj działalności na terenie Polski oznacza, że firma z Anglii utworzyła tu zakład. Wymienione są w niej formy działalności, jakie można podejmować w Polsce niewiążące się z podleganiem naszemu systemowi podatkowemu. Dotyczy to również sytuacji odwrotnej, gdy firma z Polski prowadząca działalność na Wyspach i odprowadza podatek w Polsce.
Art. 5 ust. 4 stanowi, że pojęcie “zakład” nie obejmuje:
a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;
c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach od a) do e) niniejszego ustępu, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
Zyski i wynagrodzenia
Posiadanie zakładu w Polsce jest podstawą do opodatkowania zysków spółki w części wypracowanej na terenie Polski. Podobnie Polska spółka posiadająca zakład w Wielkiej Brytanii może zostać opodatkowana przez brytyjski urząd skarbowy w części wypracowanej przez zakład na Wyspach.
Polski urząd skarbowy może też opodatkować dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Wielkiej Brytanii, jeśli udziałowiec na stałe mieszka w naszym kraju.
Natomiast wynagrodzenie płacone Polakowi przez spółkę działającą w Wielkiej Brytanii może być opodatkowane wyłącznie na Wyspach, jeżeli Polak wykonuje tam pracę przez okres dłuższy niż 183 dni w danym roku podatkowym.
Wyjątek stanowią dyrektorzy i członkowie rad nadzorczych spółek. Ich dochody są opodatkowane w państwie, w którym spółka ma siedzibę. Podobnie rzecz ma się z artystami i sportowcami. W ich przypadku dochody opodatkowane są w państwie, w którym prowadzona była działalność artystyczna i sportowa.
Regulacje dotyczące zarobków dyrektorów spółek określa art. 15 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Jak założyć spółkę w Wielkiej Brytanii
Często wybieraną formą działalności na terenie Wielkiej Brytanii przez drobnych inwestorów jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (private limited company Ltd.). Wiążę się to z wieloma ułatwieniami. Ltd może posiadać nawet tylko jednego udziałowca, nie ma wymagań co do minimalnego kapitału założycielskiego, wymagane jest zatrudnienie przynajmniej jednego dyrektora i jednego sekretarza spółki i wreszcie rozliczeń dokonuje się raz w roku.
Założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Ltd.) odbywa się za pośrednictwem rządowej strony internetowej. Umożliwia to jednoczesną rejestrację w rejestrze spółek (Companies House) i rejestrację jako płatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Założyciel otrzyma również potwierdzenie rejestracji (certificate of incorporation).
W kwestionariuszu wypełnianym online należy podać miejsce urodzenia, nazwisko rodowe matki, imię ojca, numer telefonu, numer brytyjskiego ubezpieczenia (National Insurance Number) i numer paszportu. Dotyczy to wszystkich udziałowców i żyrantów. Należy również podać dane dyrektora i sekretarza spółki, wskazać osoby decyzyjne w spółce (na przykład posiadacze powyżej 25 procent akcji). Do rejestracji trzeba przygotować również dokumenty określające zasady działania spółki (memorandum of association oraz articles of association) oraz kody prowadzonej działalności gospodarczej (SIC code).
Opłata za rejestrację wynosi 12 funtów i może zostać przelana kartą kredytową, debetową, lub przez Paypal. Procedura rejestracyjna trwa do 24 godzin. Spółka może zostać zarejestrowana również przez agenta lub drogą pocztową. Ta ostatnia metoda jest jednak droższa i zajmuje więcej czasu.
W ciągu 3 miesięcy spółka musi zarejestrować się jako płatnik podatku od osób prawnych (Corporation Tax). Dotyczy to jednak wyłącznie spółek zakładanych drogą pocztową lub przez pełnomocnika. W przypadku rejestracji elektronicznej proces następuje automatycznie.
Rejestracja i późniejsza obsługa księgowa spółki mogą być trudne zwłaszcza dla cudzoziemca. Dlatego istnieją firmy specjalizujące się w tych sprawach. Niektóre z nich świadczą usługi kierowane do Polaków. Dobrze również powierzyć księgowość zewnętrznej firmie.
W ciągu miesiąca od rozpoczęcia działalności na terenie Wielkiej Brytanii zagraniczny przedsiębiorca musi zarejestrować działalność przez wysłanie drogą pocztową do Companies House formularza OS IN01. Opłata za rejestrację wynosi 20 funtów. Można jej dokonać czekiem lub przekazem pocztowym.
Rejestracja spółki nie wymaga dodatkowych zezwoleń dla mieszkańców państw Unii Europejskiej. Ta sytuacja może się jednak zmienić po Brexicie. Wtedy wymagane może być specjalne zezwolenie a nawet posiadanie wizy pozwalającej na pracę. Wszystko zależy od tego, czy i jaką umowę podpisze Londyn z Brukselą. W celu rejestracji należy podać: adres spółki na terenie Wielkiej Brytanii.
Jak czerpać zysk ze spółki?
Będąc udziałowcem spółki, można wypłacić sobie dywidendę. Nie może być ona jednak wyższa od zysku zgłoszonego do urzędu skarbowego. Zysk ten podlega opodatkowaniu stawką 19 proc. Podatki płaci się również od dywidendy. Decyzję w sprawie wypłaty podejmują dyrektorzy.
Dochody z dywidendy nie podlegają opodatkowaniu do kwoty 2000 funtów rocznie. Podatek odprowadza się od kwot powyżej 2000 tysięcy. Jeśli więc dochody z dywidendy wyniosły 3000 tysiące, podatek płaci się od 1000 funtów. Wysokość podatku może wynieść: 7,5 procenta, 32,5 procenta lub 38,1 proc. Wszystko zależy od tego, w którym progu podatkowym znalazł się udziałowiec po zsumowaniu jego wszystkich dochodów (np. z pracy, dywidend i innych źródeł doliczanych do podstawy opodatkowania) w danym roku.
Spółka może też wypłacać pensje. Wymaga to rejestracji spółki jako pracodawcy oraz odprowadzania podatku i ubezpieczenia na zasadach określających zobowiązania pracowników. Pensje nie są wliczane do podstawy opodatkowania podatkiem od osób prawnych a udziałowiec może być też pracownikiem spółki.
Jednoosobowa działalność gospodarcza
W Wielkiej Brytanii osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą (sole trader) nie zawsze musi ją rejestrować. Wymóg taki powstaje jeśli przedsiębiorca zarobił w ciągu roku podatkowego kończącego się 5 kwietnia kwotę wyższą od wymaganej do rejestracji. Obecnie wynosi ona 1000 funtów. Rejestracja wymagana jest również, jeśli przedsiębiorca chce ubiegać się o świadczenia socjalne.
Rejestracja jako sole trader wymaga posiadania numeru ubezpieczenia (National Insurance Number). Po przekroczeniu obrotu rocznego wysokości 85 tysięcy funtów konieczna jest również rejestracja jako płatnik podatku VAT. Można również zarejestrować się dobrowolnie jako płatnik VAT, co daje podstawę do ubiegania się o zwrot podatku za towary sprzedane innemu płatnikowi VAT.
Po przekroczeniu 1000 funtów rocznego dochodu trzeba zarejestrować się jako płatnik podatku i obowiązkowego ubezpieczenia. Można to zrobić online w urzędzie skarbowym (HM Revenue and Customs HMRC). Urząd stworzy wówczas konto klienta na swoim portalu i prześle mu listownie numer płatnika (Unique Taxpayer Reference UTR). Rejestracja możliwa jest też poprzez wysłanie wypełnionego formularza pocztą.
Podatki
Przedsiębiorca musi prowadzić ewidencję księgową. Warto wiedzieć, że przedsiębiorcy, których przychody nie przekraczają 150 tysięcy funtów, mogą rozliczać się na podstawie rzeczywistych wydatków i przychodów a nie na podstawie wystawionych faktur lub rachunków. Oznacza to, że nie trzeba odprowadzać podatku od niezapłaconych faktur, z drugiej jednak strony nie można odliczać jako kosztów rachunków, których przedsiębiorca jeszcze nie uregulował. Przedsiębiorca może sobie wybrać jedną z metod rozliczania się – rozliczenie na podstawie wystawionych faktur i otrzymanych rachunków (traditional accounting) lub rzeczywistych przychodów i wydatków (cash basis).
Po zakończeniu roku podatkowego przedsiębiorca musi wypełnić deklarację podatkową (Self Assessment tax return). Można ją dostarczyć na papierze lub wypełnić online. W tym celu trzeba zachować wszystkie posiadane rachunki i faktury. Na podstawie zeznania urząd skarbowy obliczy należny podatek za zakończony rok podatkowy.
Przedsiębiorca ma czas na zapłacenie podatku do 31 stycznia następnego roku kalendarzowego. Można również płacić zaliczki na poczet podatku poprzez budget payment plan. Wówczas trzeba zadeklarować kwotę tygodniowej lub miesięcznej zaliczki, która będzie pobierana automatycznie z konta bankowego. Po zakończeniu roku podatkowego przedsiębiorcy zostanie naliczona różnica między kwotą podatku a wysokością zapłaconych zaliczek.
Terminy płatności podatku dochodowego
Prowadzący działalność gospodarczą, który nie korzysta z budget payment plan płaci podatek jednorazowo (przy kwocie do zapłaty poniżej 1000 funtów) lub w systemie obowiązkowych zaliczek (powyżej 1000 funtów). Jeśli podatek zapłacony w poprzednim roku podatkowym był wyższy niż 1000 funtów, wówczas płatnik zobowiązany jest do zapłacenia 2 zaliczek w roku bieżącym w łącznej wysokości równej kwocie odprowadzonego podatku w poprzednim roku.
Jeśli na przykład za rok podatkowy 2017 – 2018 naliczono przedsiębiorcy podatek wysokości 3000 funtów, to do 31 stycznia 2019 roku musiał on wpłacić całą kwotę podatku za ubiegły rok podatkowy 2017 – 2018 (3000 funtów) plus 1500 funtów zaliczki na podatek za rok podatkowy 2018 – 2019. Termin wpłaty drugiej raty wysokości 1500 funtów upłynął 31 lipca 2019. Jeśli naliczony podatek za rok podatkowy 2018 – 2019 był wyższy od sumy zaliczek i wyniósł na przykład 3200 funtów, podatnik dopłaci różnicę w wysokości 200 funtów do 31 stycznia 2020 roku wraz z pierwszą ratą zaliczki za rok następny w wysokości 1600 funtów (3200 funtów podzielone przez 2 = 1600).
Stawki podatku
W przypadku pracowników i osób prowadzących działalność gospodarczą podstawowa kwota dochodu rocznego wolna od podatku wynosi obecnie 12,5 tysiąca funtów. Przy rozliczeniu z partnerem lub małżonkiem kwotę wolną od podatku można zwiększyć maksymalnie o 1250 funtów. Istnieją ponadto 3 progi podatkowe – powyżej 12,5 tysiąca podatek wynosi 20 procent, powyżej 50 tysięcy – 40 procent, zaś powyżej 150 tysięcy – 45 proc.
Jeśli łączy się pracę z działalnością gospodarczą, podatek naliczany jest łącznie od wszystkich dochodów. Wyjątek stanowią dochody z działalności gospodarczej do 1000 funtów rocznie. Nie ma obowiązku informowania o nich urzędu skarbowego.
Spółki – na przykład Ltd. – płacą podatek dochodowy od osób prawnych (Corporation Tax). Podstawą do jego naliczania są sprawozdania finansowe przygotowywane po każdym okresie rozliczeniowym.
Roczne sprawozdanie finansowe przygotowuje się dla wszystkich udziałowców, rejestru spółek (Companies House) i urzędu skarbowego. Zawiera ono między innymi informację o zysku lub stracie spółki w danym roku. Dla urzędu skarbowego spółka przygotowuje zeznanie podatkowe (Company Tax Return). Spółki są informowane przez HMRC o konieczności i terminie dostarczania takiego dokumentu. Podatek od osób prawnych wynosi 19 proc.
Obowiązkowe ubezpieczenie społeczne (National Insurance)
Brytyjskie prawo wyodrębnia 4 kategorie osób płacących składki na obowiązkowe ubezpieczenie:
Class 1 – pracownicy
Class 2 – prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą o niskich dochodach
Class 3 – osoby dobrowolnie odprowadzające składki
Class 4 – prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą o dochodach przekraczających ustalony limit. W roku podatkowym 2019 – 2020 wynosi on 8,632 funtów rocznie.
Najniższa składka dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą (Class 2) zmienia się każdego roku. Podobnie zmienia się maksymalny limit dochodów, które upoważniają do płacenia najniższej składki. W roku podatkowym 2019 – 2020 limit wynosi 6365 funtów a minimalna składka 3 funty tygodniowo.
W przypadku dochodów kwalifikujących do Class 4 również limity zmieniają się każdego roku. W roku podatkowym 2019 – 2020 dochód między 8632 funtów a 50 tysięcy funtów obciążony jest składką wysokości 9 proc. Dochody powyżej 50 tysięcy obciążone są natomiast składką wysokości 2 proc.
Osoby, które w roku podatkowym zarabiają z działalności gospodarczej mniej niż 1000 funtów, mogą dobrowolnie zarejestrować działalność gospodarczą i płacić minimalne składki na ubezpieczenie (Class 2). Należy przy tym pamiętać, że odprowadzanie składki w Class 2 upoważnia do podstawowej emerytury, otrzymania zasiłku macierzyńskiego (Maternity Allowance), zasiłku po śmierci partnera lub małżonka (Bereavement Support Payment) oraz podstawowego zasiłku dla bezrobotnych (Income Based Job Seekers Allowance). Upoważnia też do staranie się o świadczenia rodzinne.
W przypadku łączenia pracy z własną działalnością gospodarczą pracodawca odlicza ubezpieczenie od pensji (Class 1), natomiast z działalności gospodarczej (Class 2 lub Class 4) należy rozliczyć się samodzielnie. Wysokość składek obliczana jest na podstawie łącznego dochodu z pracy i działalności gospodarczej.
Emerytura podstawowa (New State Pension).
Po 10 latach płacenia składek i osiągnięciu wielu emerytalnego (67 lat dla kobiet i mężczyzn) osoba płacąca składki Class 2 może wnioskować o podstawową emeryturę (New State Pension). Forma ta oznacza otrzymywanie stałego świadczenia. Dostępna jest ona dla mężczyzn urodzonych w lub po 1951 roku i kobiet urodzonych w lub po 1953 roku. (Osoby starsze należą do programu Basic State Pension). Nie ma obowiązku w tym przypadku pracy czy innej formy opłacania ubezpieczenia przez 10 lat pod rząd. Przyszli emeryci mogą mieć przerwy w odprowadzaniu składek, ale łączne liczba lat musi wynieść 10)
System wprowadzony został w 2016 roku a wyliczanie emerytury stanowi kombinację starego systemu emerytalnego (Basic State Pension) z nowym (New State Pension). Najłatwiej obliczyć emeryturę dla osób, które zaczęły płacić składki po 5 kwietnia 2016 roku. Maksymalna wysokość świadczenia wynosi 168,6 funtów tygodniowo. Jednak taką kwotę otrzymuje się po przepracowaniu 35 lat.
Każdy rok odprowadzania składek zwiększa emeryturę o 4,82 funta na tydzień (168.6 funta podzielone przez 35 lat równa się w zaokrągleniu 4,82 funta) Oznacza to, że po 10 latach płacenia składek przyszła emerytura wyniesie 48,2 funty. By obliczyć wysokość tygodniowej emerytury, trzeba pomnożyć 4,82 przez liczbę lat, w których odprowadzano składki. Kwoty powyższe będą się w kolejnych latach zmieniać na skutek rewaloryzacji.
Autor: Waldemar Kubielski
Dodaj komentarz